Κυριακή 16/2/2014
Ένα μήνα μετά τη μεταγραφή μου στην Ένωση Ερμιονίδας και μετά από μεγάλο σερί νικών της ομάδας αντιμετωπίζουμε την Καλαμάτα εκτός έδρας.Η οποία είχε και αυτή πολλές συνεχόμενες νίκες με την ομάδα μου να βρίσκεται πρώτη 3 βαθμούς μπροστά από την Καλαμάτα την πρώτη χρονιά της «ερασιτεχνικής» Γ εθνικής! Όλη η πόλη ζούσε για τον αγώνα αυτό που θα έκρινε πολλά για την άνοδο και το καταλάβαμε από την ώρα που φύγαμε από το ξενοδοχείο για το γήπεδο. Εκεί συναντάμε ένα κατάμεστο στάδιο με 7.000 κόσμο και μια εκπληκτική όσο και ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα! Αν και μόλις 20 χρονών ήμουν συνηθισμένος σε τέτοια ατμόσφαιρα με πολύ κόσμο, καθώς προερχόμουν από τον Παναιγιάλειο και γούσταρα (και γουστάρω) πολύ να παίζω σε τέτοια ματς.
Δυστυχώς δεν ήμουν στις αρχικές επιλογές του προπονητή μου και έτσι παρακολούθησα τα πρώτα 60 λεπτά από τον πάγκο ώσπου ήρθε η στιγμή να περάσω στον αγωνιστικό χώρο. Η Καλαμάτα με την ορμή του κόσμου και της έδρας προηγήθηκε με 2-0 στο πρώτο εικοσάλεπτο αλλά καταφέραμε να ισοφαρίσουμε πριν βγει το ημίχρονο, ένα πραγματικό ντέρμπι!
Μερικά λεπτά μετά την είσοδό μου η Καλαμάτα μένει με 10 παίχτες και ο προπονητής μου με φωνάζει κοντά του για να μου ζητήσει να αναλάβω περισσότερες πρωτοβουλίες στο χώρο του κέντρου και να πιέσουμε για να πάρουμε το ματς. Στο 90’ ο αντίπαλος θα χάσει μεγάλη ευκαιρία και στο 92 θα πάρω την μπάλα έξω από την περιοχή του αντιπάλου και θα την περάσω κάθετα στον Συμελίδη για να κάνει το 2-3 και να παγώσει το στάδιο! Μια ασίστ για ένα γκολ πραγματικά μισό πρωτάθλημα!
Σίγουρα το ποδόσφαιρο μου έχει προσφέρει έντονα συναισθήματα κι άλλες μεγάλες στιγμές, είτε ευχάριστες είτε δυσάρεστες, ωστόσο εκείνο το ματς κι εκείνο το πρωτάθλημα θα μου μείνουν για πάντα χαραγμένα καθώς γράψαμε την ιστορία της Ένωσης Ερμιονίδας που ανέβηκε για πρώτη της φορά στη Β εθνική!
Βασίλης Μαυρόπουλος
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου