Με τον δικό του τρόπο όπως ο ίδιος γνωρίζει "είπε" το αντίο στον Παναρκαδικό
‘Υστερα από 1,5 χρόνο στην τεχνική ηγεσία του Παναρκαδικού ήρθε η στιγμή να αποχωριστώ μια ομάδα η οποία είναι η αγαπημένη όλων των Αρκάδων και στο άκουσμα του ονόματός της προκαλεί ρίγη συγκίνησης στους φιλάθλους της περιοχής. Άλλωστε εξαιτίας της Αρκαδικής μου καταγωγής είναι και ο μοναδικός ποδοσφαιρικός σύλλογος για τον οποίο ο αείμνηστος πατέρας μου με πήγε στο γήπεδο ώστε να παρακολουθήσω από κοντά το καμάρι της Τρίπολης.
Το γεγονός ότι ήμουν προπονητής του ιστορικού Παναρκαδικού αποτελεί τίτλο τιμής και νιώθω υπερήφανος που βρισκόμουν στον πάγκο της ομάδας με την ευθύνη της καθοδήγησης του συλλόγου σε αγωνιστικό επίπεδο για το δεύτερο μισό της περιόδου 2018-2019 και ολόκληρη τη σεζόν 2019-2020. Δεν θεωρώ σημαντικό να αναφερθώ για την πορεία της ομάδας στις δύο σεζόν καθώς τα αποτελέσματα και η εικόνα της στον αγωνιστικό χώρο μιλούν από μόνα τους κι επιπρόσθετα τα θετικά σχόλια και οι άριστες εντυπώσεις που όλοι αποκομίσαμε από την πλειοψηφία των αντιπάλων μας είναι αδιάψευστοι μάρτυρες. Στο σημείο αυτό θα ευχαριστήσω όλους τους δημοσιογράφους και τα τοπικά μέσα ενημέρωσης για την ανάδειξη της προσπάθειάς μας με έναν απόλυτα δημιουργικό τρόπο που ως προπονητές μας οδηγεί στην ουσιαστική εξέλιξη της δουλειάς μας.
Σε αυτό όμως που θα σταθώ είναι στην παρακαταθήκη που αφήνουμε για τη νέα ποδοσφαιρική χρονιά. Ο Παναρκαδικός αυτή τη στιγμή έχει 12 ποδοσφαιριστές από την Αρκαδία με αρκετούς νεαρούς ανάμεσά τους και 4 παίκτες που φοιτούν στην πόλη , οι οποίοι αποτελούν την έτοιμη βάση για το ξεκίνημα της σεζόν . Είμαι σίγουρος ότι τα άτομα που θα κινήσουν την ομάδα το επόμενο διάστημα θα στηριχτούν σε αυτήν την βάση του έμψυχου δυναμικού και στην φιλοσοφία που ήδη έχει αναπτυχθεί στο σύλλογο. Η νέα διοίκηση με την μεγάλη οικονομική επιφάνεια που διαθέτει αλλά και την τεχνογνωσία στον χώρο του ποδοσφαίρου είμαι απόλυτα βέβαιος ότι θα οδηγήσει τον μεγάλο Παναρκαδικό σε μεγαλύτερες επιτυχίες και ειλικρινά το εύχομαι μέσα από την ψυχή μου.
Η επιθυμία μου να παραμείνω στον σύλλογο ήταν δεδομένη και η υπομονή που έδειξα τόσο εγώ όσο και τα υπόλοιπα μέλη του αγωνιστικού τμήματος το αποδεικνύει περίτρανα, όμως όταν το αντικείμενο μας είναι η επαγγελματική μας συνέχεια κι επιβίωση τότε υπάρχουν όρια με συνέπεια να μην συνεχίζεται μια υπέροχη συνεργασία. Μια συνεργασία στην οποία υπήρχε σεβασμός κι εκτίμηση και είναι η κατάλληλη στιγμή να ευχαριστήσω κάποιους ανθρώπους ξεχωριστά.
Θα ήθελα λοιπόν να ευχαριστήσω τον ακούραστο εργάτη της ομάδας κ. Τζανή , τον ‘μετρ’ των δημοσιών σχέσεων κι επικοινωνίας κ. Σωτηρόπουλο και τον πανταχού παρών και «άρρωστο» Παναρκαδικό τον αγαπημένο μου κ. Κοντογιάννη ή δάσκαλο. Επίσης είχα την τιμή να έχω συνεργάτες μου για την πρώτη περίοδο προσωπικότητες όπως τον κ. Κουμπούνη και μέγαλη δόξα του Παναρκαδικού και τον γυμναστή κ. Σαββάκη. Για την φετινή σεζον συνεργάστηκα με έναν ανερχόμενο και πολλά υποσχόμενο προπονητή τερματοφυλάκων τον Γιώργο Μανέλη ( διαδέχτηκε τον Κώστα Λυμπερόπουλο) κι έναν αδαμάντινο χαρακτήρα τον Παναγιώτη Παναγούλια, ο οποίος είναι κόσμημα για τον χώρο του ποδοσφαίρου και ένας εκπληκτικός άμεσος συνεργάτης που μπορεί να εξελιχθεί σε έναν πρώτο προπονητή μελλοντικά. Σε όλη αυτή την συνεργασία δεν θα μπορούσε να λείπει ο άνθρωπος που μας υποδεχόταν και μας αποχαιρετούσε καθημερινά στο γήπεδο .. να ευχαριστήσω λοιπόν την ψυχή του γηπέδου του Παναρκαδικού και τον πιο πιστό οπαδό της ομάδας τον θρυλικό Σχίζα..!
Ειδική μνεία θα πρέπει να κάνω σε ένα πρόσωπο που προτίμησε να είναι πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας όμως η βοήθεια του αποδείχθηκε πολύτιμη σε πολλές περιπτώσεις και μάλιστα χωρίς ποτέ να επιδιώξει την προσωπική του προβολή. Ο Γιώργος Μουλόπουλος ήταν ο άνθρωπος που αποτέλεσε ένα δυνατό στήριγμα στην προσπάθειά μας και προστάτευε την ομάδα σε κάθε τριγμό που δημιουργούταν. Για μένα θα είναι για πάντα ξεχωριστός μέσα από τον αυθορμητισμό του και την εντιμότητα που τον διακρίνει και πραγματικά τον ευχαριστώ για όλα.
Σε περίοπτη θέση φυσικά θα τοποθετήσω τον άνθρωπο που με έφερε στον Παναρκαδικό και το ευχαριστώ είναι μια μικρή λέξη για να αποτυπώσω τι σημαίνει Βασίλης Κωστόπουλος .. είναι εκείνος που με πίστεψε και με στήριξε σε όλη αυτήν την περίοδο .. είναι ο πρόεδρος με τον οποίο σχεδιάζαμε τον Παναρκαδικό .. που μαζί κάναμε όνειρα για ένα μοντέλο ομάδας που θα είχε λογική συνέχεια .. ένας παράγοντας που είχαμε άψογη συνεργασία σε όλα τα θέματα της ομάδας .. η εκτίμηση μου για το προσωπό του είναι απεριόριστη τόσο ως διοικητικός ηγέτης όσο και ως άνθρωπος.. πάνω απ’ όλα όμως θα είναι ένας παντοτινός φίλος..!
Είμαι σίγουρος όμως ότι θα μου επιτραπεί να ευχαριστήσω από τα βάθη της ψυχής μου όλους τους ποδοσφαιριστές που συνεργαστήκαμε για το καλό του Παναρκαδικού. Τα παιδιά αυτά μόχθησαν και υπερέβαλλαν εαυτό για την ομάδα κι αναπτύχθηκε μεταξύ μας μια καταπληκτική σχέση σεβασμού κι εκτίμησης. Το οικογενειακό κλίμα του Παναρκαδικού ήταν το «μυστικό» της επιτυχημένης πορείας μας. Και να θυμούνται ότι .. χωρις παράγοντες δεν υπάρχει επαγγελματικό ποδόσφαιρο , χωρίς ποδοσφαιριστές όμως δεν υπάρχει καν ποδόσφαιρο..!
Αυτό όμως που θα μου λείψει περισσότερο είναι η Τρίπολη .. ο κόσμος της πόλης που με αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή και με έκανε να νιώθω δικός της … ο κόσμος του Παναρκαδικού που μεταδίδει σε όλους τι εστί αξιοπρέπεια και σεβασμός .. είναι αξέχαστες οι στιγμές των πανηγυρισμών με το κλασικό « Παναρκαδικός» .. θα μείνουν για πάντα στο μυαλό όλων τα χειροκροτήματα ανεξάρτητα από το αποτελέσμα .. νιώθω ευλογημένος για την αγάπη που πήρα από τον κόσμο του Παναρκαδικού ..!! Και θα ήθελα να γνωρίζουν όλοι ότι από την πρώτη στιγμή της παρουσίας μου έδωσα τον καλύτερο μου εαυτό μόνο και μόνο για το καλό του συλλόγου.. όλοι οι φίλαθλοι της ομάδας να είναι σίγουροι πως δεν υπέκυψα ποτέ σε πιέσεις που προσβάλλουν την ιστορία του συλλόγου και δεν δέχτηκα ποτέ να καταπατηθούν οι αρχές του ποδοσφαίρου ..καθώς Παναρκαδικός σημαίνει αξιοπρέπεια και οι γνήσιοι Αρκάδες οφείλουμε να την διαφυλάττουμε με κάθε τρόπο..! Ειλικρινά σας ευχαριστώ όλους για την αγάπη σας ..! Ο Παναρκαδικός θα έχει για πάντα ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου ..! Κι ως αποχαιρετισμό θα χρησιμοποιήσω μια φράση αρκαδικής προέλευσης .. « ΚΑΛΕΣ ΑΝΤΑΜΩΣΕΣ»
ΣΤΑΪΚΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου