Ένα υπέροχο κείμενο απο την κ. Δώρα Αντωνοπούλου
"Μαθαίνουμε από τους ηλικιωμένους ότι στα Δίδυμα, κάθε 23η του Απρίλη, είχε το ονομαστό πανηγύρι του Αη Γιώργη στη Μικρή Σπηλιά. Από όλη την επαρχία, το Κρανίδι, από την Ερμιόνη και τα χωριά, έπαιρνε ο κόσμος τα ζώα και κατέφθαναν για να φαν, να πιουν και να χορέψουν. Είχε ψητά με πατάτες μελωμένες σαν σύκα, κρασί από τα αμπέλια του κάμπου, και τα πρώτα ονόματα της εποχής, τον Ζάχο, τον Σκαφίδα, τον Κόρο, την Κολλητήρη που έρχονταν από την Αθήνα με τους μουσικούς τους, κλαρίνα και βιολιά, για χορό που κρατούσε μέρες. Επιζεί ακόμη η εικόνα ενός ζευγαριού από το Κρανίδι που με τη συνοδεία των βιολιών της κομπανίας χόρευε το ταγκό, πως μπέρδευαν τα πόδια και σκανδάλιζαν τους ζαλισμένους επαρχιώτες. Τα αμπέλια χάλασαν με την πλημμύρα του 55 που έκανε τον κάμπο θάλασσα, αλλά το πανηγύρι συνεχίστηκε μέχρι τη δεκαετία του 80 και μετά ξέφτισε γιατί πλέον οι άνθρωποι είχαν πολλές ευκαιρίες για γιορτή. Σήμερα που το χωριό είναι σφραγισμένο λόγω των έκτακτων μέτρων στο Δήμο μας, οι μνήμες βοηθούν τους έγκλειστους Διδυμιώτες και ξυπνούν ζωηρές. Η δε Σπηλιά παραμένει φουντωμένη και ανθισμένη όπως τη θυμούνται οι γονείς μας".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου