Ο ΝΙΚΟΣ ΑΝΟΥΣΟΣ ΣΦΥΡΙΖΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ

Ο Νίκος Ανούσος και η Ελένη Παυλέρου στην Ερμιόνη

Ο Νίκος Ανούσος από τον σύνδεσμο διαιτητών Λακωνίας ορίστηκε να διευθύνει το ντέρμπι της 17^ης αγωνιστικής πού θα γίνει στην Καλαμάτα  μεταξύ τού γηπεδούχου Μεσσηνιακού και της Ενωσης Ερμιονίδας . Ο Νίκος Ανούσος έχει διαιτητεύσει στην 

Ερμιονίδα τρείς φορές. Την πρώτη φορά ορίστηκε διαιτητής στις 25 Απριλίου 2010  στον αγώνα ΑΕΚ Ερμιονίδας- Ηρακλής Ψαχνών 1-0 και την δεύτερη στις 13 Μαρτίου 2011 στον αγώνα ΑΕΚ Ερμιονίδας-Πόρος 1-1 και τέλος στις 24/02/2013 στο ντέρμπι Ερμιονίδα-Μανδραικός 1-1.  Και στις δύο αναμετρήσεις είχε άριστη διαιτισία.

  

Ποιός είναι ο Νίκο Ανούσος

Ο Νίκος Ανούσος συγκαταλέγεται στο νέο αίμα της ελληνικής διαιτησίας. Σε ηλικία 32 ετών παρά κάτι έχει δύο καλές σεζόν στη Β’ εθνική και βλέψεις για πιο ψηλά. Μαζί με τον Σπύρο Σελίμο αποτελούν την ελπίδα της διαιτησίας της Λακωνίας να δει εκπρόσωπό της στα μεγάλα σαλόνια εννιά χρόνια μετά την αποχώρηση από την ενεργό δράση του Σπύρου Παπαδάκου.

Γόνος παλιού διαιτητή, του Παναγιώτη Ανούσου, ο οποίος έφτασε μέχρι διαιτητής στη Γ’ εθνική και επόπτης στη Β’, ο νεαρός ρέφερι τονίζει πως βάζει ψηλά τον πήχη σε ό,τι αφορά τις φιλοδοξίες του, ενώ δηλώνει απογοητευμένος για το γεγονός ότι το ποδόσφαιρο δεν αξιοποίησε την επιτυχία του 2004, όπως και η χώρα μας την επιτυχημένη διοργάνωση των ολυμπιακών αγώνων του ιδίου έτους.

-Πώς ξεκινάει η ενασχόλησή σας με τη διαιτησία;

Το 1996-97 είχα πάει στο γήπεδο μαζί με τον πατέρα μου, που έπαιζε έναν αγώνα στο τοπικό πρωτάθλημα. Λόγω έλλειψης διαιτητών δεν υπήρχε δεύτερος βοηθός και έπαιξα εγώ σ’ εφαρμογή του άρθρου 12. Είδαμε ότι τα καταφέρνω και μου άρεσε. Επειδή, όμως, ήμουν μικρός δεν μπορούσα να πάω στη σχολή και έπαιζα μόνο σαν φίλαθλος. Τελικά ονομάστηκα διαιτητής τη σεζόν 1998-99.

Ο Νίκος Ανούσος στο Κρανίδι στον αγώνα ΑΕΚ Ερμιονίδας-Ηρακλής Ψαχνών 25/04/2010

-Στην καθημερινή σας ζωή με τι ασχολείστε;

Εχω σπουδάσει φοροτεχνικός γραφείου και μιλάω άπταιστα αγγλικά. Η καθημερινή μου απασχόληση είναι στην οικογενειακή επιχείρηση, που υπάρχει εδώ και 32 χρόνια και έχει ως αντικείμενο την εμπορία κρεάτων.

-Η διαιτησία πόσο μεγάλο κομμάτι από το χρόνο σας καταλαμβάνει;

Για να μπορέσεις να αγωνιστείς σε υψηλό επίπεδο σήμερα πρέπει να κοπιάσεις και να αφιερώσεις χρόνο στη διαιτησία. Εγώ συνεργάζομαι με γυμναστή, προπονούμαι τρεις ώρες ημερησίως, προσέχω τη διατροφή μου και στερούμαι κάποια πράγματα που απολαμβάνουν φίλοι και γνωστοί μου, όπως κάποιες βραδινές εξόδους. Και φυσικά το κυριότερο, ότι για μας δεν υπάρχει Σαββατοκύριακο. Εδώ και 15 χρόνια που… έμπλεξα με τη διαιτησία ελάχιστα ήταν τα διήμερα που ήμουν με την οικογένειά μου, τους φίλους μου, ή την κοπέλα μου.

-Η κατάσταση στην ελληνική διαιτησία πώς σας φαίνεται;

Εχουν γίνει βήματα προόδου σε σχέση με παλιότερα. Υπάρχουν πολλά παιδιά με ταλέντο, τα οποία είναι γυμνασμένα, ενώ και στον τομέα της εκπαίδευσης έχον γίνει άλματα, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, απ’ όταν ανέλαβε ο Κύρος Βασσάρας.

-Κι, όμως, τα τελευταία χρόνια είδαμε τα κρούσματα βίας κατά των διαιτητών να αυξάνονται. Μάλιστα δέχθηκε επίθεση και ο ίδιος ο Κύρος Βασσάρας.

Ολο αυτό γίνεται για να ασκηθεί πίεση στους διαιτητές και πιθανότατα ορισμένοι επιδιώκουν να καρπωθούν κάποιες ομάδες σφυρίγματα. Σου λένε «οι διαιτητές θα δουν ότι ακόμα και ο κορυφαίος είναι ευάλωτος και θα φοβηθούν». Είναι ένα μήνυμα που θέλουν να περάσουν.

Θα πρέπει οι παράγοντες των ομάδων να αλλάξουν φιλοσοφία και να μην ασχολούνται μόνο με το πώς θα κερδίσει η ομάδα τους με κάθε τρόπο. Παράλληλα θα πρέπει να παρθούν επιτέλους μέτρα για την καταπολέμηση της βίας και να μην υπάρχει αυτή η ατιμωρησία. Όπως επίσης πρέπει να αλλάξουν πολλά σε ό,τι αφορά τις υποδομές, τις γηπεδικές εγκαταστάσεις.

Δυστυχώς, πετάξαμε στα σκουπίδια δύο σπουδαίες ευκαιρίες. Πήραμε το Euro του 2004 και αντί να κάνουμε βήματα μπροστά, βάλαμε την όπισθεν και πάμε ολοταχώς πίσω. Δυστυχώς πέσαμε πιο χαμηλά απ’ ό,τι πριν από 20 χρόνια. Το ίδιο και με τους Ολυμπιακούς αγώνες. Πήραμε τα εύσημα από τους πάντες, αλλά δεν αξιοποιήσαμε την προίκα που μας άφησαν στο παραμικρό. Και σε επίπεδο εγκαταστάσεων, που οι περισσότερες σαπίζουν και έγιναν εστίες μολύνσεως και στο ότι είμαστε οι μόνοι που στη συνέχεια δεν πατήσαμε πάνω στην επιτυχία μας για να έχουμε έσοδα ως κράτος.

-Συμμερίζεστε την άποψη ότι κάποιοι ξεσπάνε στο γήπεδο για τη δύσκολη εποχή που περνάμε;

Στο γήπεδο πάρα πολλοί πήγαιναν πάντοτε για να ξεσπάσουν. Αλλιώς δεν είχαν κανέναν άλλο λόγο να σέρνουν τα εξ αμάξης στον διαιτητή, άσχετα με το τι σφύριζε αυτός.  Πιστεύω, λοιπόν, ότι όποιος θέλει να πάει στο γήπεδο για να πλακωθεί, θα το κάνει και καμία σχέση δεν έχει η σημερινή κακή οικονομική συγκυρία.

-Πολλά νέα παιδιά τα παράταγαν λίγο καιρό, αφού έβγαιναν από τη σχολή διότι δεν άντεχαν τα επεισόδια στα τοπικά πρωταθλήματα σε γήπεδα στρούγκες. Πόσο έχει αλλάξει η κατάσταση;

Στα τοπικά πρωταθλήματα της Λακωνίας η εικόνα δεν έχει καμία σχέση με αυτό που περιγράφετε και το οποίο όντως υφίστατο παλιότερα. Επί προεδρίας του Θανάση Μαχαίρα και του Παναγιώτη Καρρά στην ΕΠΣ υπάρχει άψογη συνεργασία μεταξύ Ενωσης και Συνδέσμου, ενώ και με τους παράγοντες των σωματείων, που έχουν εντελώς διαφορετική νοοτροπία σε σχέση με το παρελθόν, έχουμε πολύ καλή συνεργασία και τα επεισόδια είναι σπάνιο φαινόμενο.

-Οι αγώνες της Σούπερ Λίγκα καλύπτονται από πολλές κάμερες, που πιάνουν και το παραμικρό. Απ΄ αυτήν την άποψη εσείς που παίζετε στις μικρότερες κατηγορίες αισθάνεστε τυχεροί που δεν έχετε να αντιμετωπίσετε αυτό το φαινόμενο;

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω σκεφτεί πώς είναι να παίζεις με 10-15 κάμερες να σε σημαδεύουν και να δείχνουν μια φάση από διάφορες γωνίες. Εγώ όταν μπαίνω στο γήπεδο συγκεντρώνομαι απόλυτα στο παιχνίδι έτσι ώστε να δω σωστά την κάθε φάση. Διότι ο διαιτητής δεν έχει εικόνα από διάφορες γωνίες, ούτε ριπλέι και πρέπει να αποφασίσει γρήγορα και με βάση αυτά που βλέπουν  τα δυο του μάτια.

Επειδή παρακολουθώ πολύ ξένο ποδόσφαιρο, πουθενά δεν έχω δει να ασχολούνται τόσο πολύ με τις αποφάσεις του διαιτητή. Ούτε και οι δημοσιογράφοι στις εφημερίδες τους επικεντρώνονται στο πρόσωπο των ρέφερι σε σημείο που να βάζουν σε δεύτερη μοίρα το τι έγινε στο παιχνίδι. Τελικά, είμαστε τυχεροί, που έχουμε εικόνα απ’ όλες τις μεγάλες διοργανώσεις, διότι βλέπουμε διαιτητές-τεράστια ονόματα να κάνουν μεγάλα λάθη. Και αυτό είναι κάτι φυσιολογικό. Γι’  αυτό και η ΦΙΦΑ δεν βάζει την τεχνολογία στο ποδόσφαιρο. Για να μη χαθεί η φυσικότητα και η ομορφιά του.

-Ποιες είναι φιλοδοξίες σας διαιτητικά;

Πολύ υψηλές. Θέλω να γίνω διεθνής και να εκπροσωπήσω την ελληνική διαιτησία σε τουρνουά στο εξωτερικά. Δεν ξέρω αν ακούγεται υπερβολικά φιλόδοξο, αλλά πιστεύω ότι ο κάθε άνθρωπος πρέπει να βάζει ψηλά τον πήχη και να παλεύει διαρκώς για να φτάσει εκεί. Ακόμα και αν δεν τα καταφέρει και φτάσει 1-2 βήματα πιο χαμηλά να έχει τουλάχιστον την ικανοποίηση ότι έδωσε τη μάχη του και πλησίασε τον στόχο του.

-Μετά από τόσο καιρό στη διαιτησία υπάρχει κάποιο περιστατικό που να έχει χαραχθεί στη μνήμη σας για κάποιο λόγο;

Μέσα στην καριέρα του ο καθένας έχει και καλές και άσχημες στιγμές. Σίγουρα το ότι έχω κατορθώσει να φτάσω μέχρι τη Β’ εθνική είναι κάτι το πολύ ευχάριστο. Εγώ, πάντως, σε κάθε ματς που αγωνίζομαι μπαίνω μέσα και προσπαθώ να το ευχαριστιέμαι με όλη μου την καρδιά;

-Είστε ένας νέος άνθρωπος στο κατώφλι των 30. Πόσο σας έχουν επηρεάσει οι δύσκολες στιγμές που περνάμε σαν χώρα;

Σίγουρα υπάρχει προβληματισμός για την επόμενη ημέρα. Οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι  και το χειρότερο όλων είναι ότι δεν φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ. Βρισκόμαστε στη δίνη ενός κυκλώνα και δεν ξέρουμε πώς να ξεφύγουμε από αυτόν.

Ευχαριστούμε το περιοδικό REFEREE για την συνέντευξη