Υπομονή, στήριξη και δουλειά...

Άρθρο του Δημοσιογράφου Μίλτου Ιωαννίδη

Έχουν περάσει εννέα χρόνια, από τη Νομοθετική αλλαγή του Αυτοδιοικητικού Συστήματος.

Ο "Καλλικράτης" προκάλεσε, δικαίως ή αδίκως, ποικίλες αντιδράσεις στην περιοχή μας.

Σε ένα σημείο ήταν λογικό!

Δυο ιστορικοί Δήμοι, (Κρανιδίου και Ερμιόνης) , πέρασαν στην ιστορία και συνενώθηκαν.

Ο Δήμος Ερμιονίδας πια, απο 1/1/2011, άρχισε με δειλά βήματα την δική του πορεία, στην πιο δύσκολη οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση, που μαστίζει την Χώρα μας απο τη Μεταπολίτευση.

Η κατάρρευση της Ελλάδας, ιδίως η οικονομική, παρέσυρε, ως ήταν φυσικό, την τοπική μας κονωνία και κατα συνέπεια και τον Δήμο μας.

Η ανυπαρξία της Οικοδομικής δραστηριότητας, η πτώση της εμπορικής κίνησης, η οικονομική αφαίμαξη των νοικοκυριών, η μη σωστή εκμετάλλευση των προϊόντων της γης μας,( κυρίως λόγω έλλειψης νερού!) και η αναμενόμενη, (ειδικά τα πρώτα μνημονιακά χρόνια), κάμψη της Τουριστικής κίνησης, σε συνδυασμό με το Κρατικό " ψαλίδι" της Οικονομικής ενίσχυσης του κράτους προς τους ΟΤΑ, (που έφτασε κοντά στο 70%), δημιούργησαν ένα αβέβαιο κλίμα το οποίο με τη σειρά του, επέφερε την απαισιοδοξία στην πλειονότητα των Ερμιονιδέων.

Το Κρανίδι έγινε απλά ένας τόπος που παρέχονται οι υπηρεσίες, η Ερμιόνη , το Πορτοχέλι και η Κοιλάδα υποβαθμίστηκαν και την εγκατάλειψη γνώρισαν τα Δίδυμα, οι Φούρνοι, το Ηλιόκαστρο, το Λουκαΐτι και το Ράδο.

Χειρότερα: Οι πρώην Δήμοι έγιναν Κοινότητες και οι πρώην Κοινότητες, απλοί διεκπαιρεωτές... χαρτιών, μιας και το Κράτος τις κατέστησε ουσιαστικά.... χωρίς αρμοδιότητες και χωρίς οικονομικούς πόρους! 

Πλέον τα πάντα επαφίονταν στο φιλότιμο των αιρετών και των Δημοτών της Ερμιονίδας, να κρατήσουν αυτό τον τόπο ψηλά και...ζωντανό!

Ναι, αυτον τον τόπο, για τον οποίο τοσο το κράτος όσο και οι καρεκλοκένταυροι... ανευθυνο- υπεύθυνοι της κεντρικής εξουσίας, κατέβαλλαν και... καταβάλλουν...φιλότιμες προσπάθειες να δυσφημίζεται, αφήνοντας πότε τους μαθητές των σχολείων χωρίς βιβλία, πότε το Κέντρο Υγείας χωρίς τα στοιχειώδη , πότε να κάνουν περιβαλλοντική πολιτική, " εις του Κασίδη το κεφάλι" αφήνοντας τον Δήμο χωρίς προσωπικό και τα σκουπίδια στους δρόμους!

Οι Δημοτικές Αρχές, οι Κοινότητες και οι Ερμιονιδείς, αυτα τα οχτώ χρόνια, δεν το έβαλαν κάτω!

Μέσα απο τα ήθη, τα έθιμα, την πρωτογενή παραγωγή και τους ακάματους αγρότες, τις εθελοντικές δράσεις, τους Πολιτιστικούς Φορείς, τα αθλητικά σωματεία την Εκκλησία, τους επαγγελματίες, και τα Σχολεία , πέτυχαν το ακατόρθωτο: Να κρατήσουν την Ερμιονίδα ψηλά και να γίνουν με την αξιέπαινη δράση τους, οι στυλοβάτες της ανάπτυξης του τόπου τους.

Στο "σήμερα " ένα νεο Αυτοδιοικητικό σύστημα εφαρμόζεται με την ονομασία "Κλεισθένης".

Οι νέες Δημοτικές και Κοινοτικές Διοικήσεις, που προέκυψαν απο την λαϊκή ετυμηγορία των εκλογών της 26ης Μαΐου, πρέπει να έχουν μια εύλογη πίστωση χρόνου, προκειμένου να μάθουν-- στο συνολικο τους εύρος --τις αρμοδιότητές τους.

Εμείς οι Δημότες αυτου του τόπου, έχουμε χρέος να συνεχίσουμε με το ίδιο αμείωτο ενδιαφέρον και τον ίδιο ζήλο, την προσπάθεια, όχι μόνο να διαφυλάξουμε ως "κόρη οφθαλμού" την ταυτότητα της Ερμιονίδας αλλά και να την εμπλουτίσουμε.

Είναι ευκολονόητο οτι " μυστικά επιτυχίας " και " μαγικά ραβδάκια" δεν υπάρχουν, πάρα μόνο η δουλειά, η συνεργασία και ο κοινός αγώνας για την επίτευξη του κοινού μας στόχου που δεν είναι άλλος από τη συνεχη βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας.

Γιατί ο τόπος μας είναι το σπίτι μας!

Υγ. Εσκεμμένα δεν αναφερθήκαμε στις τοπικές πολιτικές αντιπαραθέσεις. 

Αυτές, για να ξέρουμε και τι λέμε, υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν!

Η διαφωνία, ο λόγος και ο αντίλογος, υπάρχουν μέσα σε μια Δημοκρατία και είναι δείγμα πολιτικής ΥΓΕΙΑΣ.

Η πολυφωνία δεν έβλαψε ποτέ και κανέναν. Ούτε στα Δημοτικά Συμβούλια, ούτε στα Τοπικά Συμβούλια, ούτε και στον Οικογενειακό, επαγγελματικό και κοινωνικό στίβο, ώπου καθημερινά, άπαντες και άπασες, κρινόμαστε και δίνουμε, ο καθένας απο το δικό του μετερίζι, τις "εξετάσεις" μας.

Να είστε βέβαιοι, ότι άνθρωποι "σμιλευμένοι στο αμόνι της κοινωνίας", που δεν φοβούνται να εκτεθούν, είναι χρήσιμοι για έναν τόπο. Γιατί πολύ απλά, έχουν μάθει στη ζωή τους να δουλεύουν.Τόσο για την δική τους ευημερία όσο και για το κοινό καλό.

Οι υπόλοιποι, ας επαναπαυτούν στη ζεστασιά και την άνεση του καναπέ τους, να δείχνουν τους άλλους με το δάχτυλο και να ασκούν κριτική αφ` υψηλού και εκ του ασφαλούς.

Από τους πολύξερους..." σας τα λεγάκηδες" χορτάσαμε. Καναν καλό δεν είδαμε...

Υγ2. ΥΠΟΜΟΝΗ για να ευοδώσουν οι προσπάθειες που απο κοινού καταβάλλουμε για την Ερμιονίδα, ΣΤΗΡΙΞΗ στους συμπατριώτες μας, γιατί θέτουν εαυτόν στο σύνολο που από κοινου παλεύει για την εκπλήρωση των στόχων μας και ΔΟΥΛΕΙΑ για να δούμε την Ερμιονίδα έτσι όπως την ονειρεύομαστε!

" Να αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγω! Εγω μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γη. Αν δεν σωθεί, εγώ φταίω!". ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ.

Αυτό λοιπόν πρέπει να κάνουμε: Να αγαπήσουμε την ευθύνη!

Καλό μας αγώνα!